Bardzo często dostaje pytanie, jak przestałam się bać i wróciłam do normalnego życia. Bo bać się można różnych rzeczy: nawrotu choroby, ale i utraty pracy i innych codziennych sytuacji.
Mi pomogło zadanie sobie trudnego pytania: co najgorszego może mnie spotkać. I choć było to trudne, wiedzialam, że musze dobrze wykorzystać czas, jaki mi został, jeśli moje najgorsze myśli miałby się sprawdzić.
Mysle, ze tak samo jest z innymi strachami. Mnie kiedyś blokował strach przed porażką. Nie robiłam czegoś, bo się bałam, ze się nie uda. No i nie udawało się, bo nawet nie próbowałam…
Wiem, że dziś oglądając spektakularne sukcesy różnych ludzi tutaj na instagramie, możecie bać się próbować… ale powiem Wam coś. Ci ludzie tez kiedyś się bali i pewnie nadal się boją. Bo za ich sukcesem stoi milion porażek, brak wsparcia, zero pomocy i z ich pomysłów tez się śmiali. Z moich tez.
Ja tez poniosłam dużo porażek, z których później wyciągnęłam lekcje i działam dalej.
…wcześniej jednak wylałam morze łez w poduszkę. I tych porażek poniosę jeszcze sporo – ale nie dlatego, ze się do tego nie nadaje. Dlatego, ze się tego uczę. A jak dobrze wiesz, nic tak nie uczy jak… nauka na własnych błędach. Czy się boje? Tak. Czy mimo to działam? Tak.
Bo nie trzeba przestać się bać, żeby zacząć działać.
Można się bać, oswoić strach i razem z nim iść do przodu.
więcej moich notatek znajdziesz na Instagramie @kinka_karolina_wilk
… Notatki są robione w Notatniku Najlepszych Chwil, o tym 🙂
